Լիազորագիր: Ի՞նչ է դա և ինչպե՞ս կիրառել հաշվապահական գործընթացներում
Լիազորագիրը իրավական փաստաթուղթ է, որով մի կողմը (լիազորողը) մյուս կողմին (լիազորվածը) իրավունք է տալիս իր անունից իրականացնել որոշակի գործողություններ կամ ներկայացնել իր շահերը տարբեր իրավական և ֆիզիկական անձանց մոտ։ Հաշվապահական գործընթացներում լիազորագիրը հաճախ օգտագործվում է այն դեպքերում, երբ անձը չի կարողանում անձամբ ներկայացնել իր շահերը կամ կատարել որոշակի գործողություններ։
Ըստ Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրության, լիազորագիրը պետք է լինի գրավոր և ստորագրված լինի լիազորողի կողմից (ՀՀ Իրավական ակտերի տեղեկատվական համակարգ, 2022թ.)։ Լիազորագրում պետք է նշված լինեն լիազորողի և լիազորվածի անունները, լիազորվածի իրավունքները և լիազորագրի ժամկետը։
Հաշվապահական պրակտիկայում լիազորագիրը հաճախ օգտագործվում է հետևյալ դեպքերում.
* Բանկային գործառնություններ իրականացնելիս,
* Հարկային մարմինների հետ հարաբերություններում,
* Գույքի կառավարման հարցերում,
* Իրավական վեճերում ներկայացուցչության համար։
Լիազորագրի օրինակ:
«Ես, [Անուն Ազգանուն], սույն լիազորագրով լիազորում եմ [Անուն Ազգանուն] անունից իրականացնել իմ անունից բանկային գործառնություններ, ներառյալ հաշիվների կառավարումը և գործարքների կնքումը։
Լիազորագիրը վավեր է մինչև [ամսաթիվ]։
Ստորագրություն: [Ստորագրություն]»
Լիազորագրի ձևակերպումը և բովանդակությունը կարող են փոփոխվել՝ կախված նրանից, թե ինչ նպատակով է այն տրվում (Investopedia, 2023թ.)։ Կարևոր է, որ լիազորագիրը համապատասխանի գործող օրենսդրության պահանջներին և ներառի անհրաժեշտ մանրամասներ։
Հաշվապահական ընկերությունները հաճախ պահանջում են լիազորագիր, երբ հաճախորդը չի կարողանում անձամբ ներկայացնել իր շահերը (Accounting Today, 2022թ.)։ Այդ դեպքում լիազորագիրը ծառայում է որպես իրավական հիմք, որը հաստատում է լիազորված անձի իրավունքները։
Լիազորագիրը կարևոր փաստաթուղթ է, որն օգտագործվում է տարբեր իրավական և հաշվապահական գործընթացներում։ Այն թույլ է տալիս անձանց ներկայացնել իրենց շահերը առանց անձամբ ներկա գտնվելու։ Կարևոր է հետևել, որ լիազորագիրը կազմված լինի օրենսդրության պահանջներին համապատասխան։
