## Աշխատողի Վերջնահաշվարկը Ազատման Ժամանակ
Աշխատանքային օրենսդրության համաձայն, երբ աշխատողը ազատվում է աշխատանքից, գործատուն պարտավոր է կատարել վերջնահաշվարկ: Այս գործընթացում կարևոր է հաշվի առնել աշխատողի չօգտագործված արձակուրդային օրերը:
Վերջնահաշվարկի Հրաման
Աշխատակցին մինչ ազատելը պետք է հրամանում նշվի նաև վերջնահաշվարկի հասկացությունը։ Օրինակ, հրամանում կարող է նշվել. «Կատարել վերջնահաշվարկ և վճարել/փոխանցել»։ Ազատման հրամանում նշվում է աշխատողի ազատման ամսաթիվը, և այդ օրվանից սկսած գործատուն պետք է կատարի վերջնահաշվարկ:
Չօգտագործված Արձակուրդային Օրերի Հաշվարկ
Եթե աշխատողը չի օգտվել իրեն հասանելիք արձակուրդից, ապա ազատման ժամանակ պետք է հաշվարկել չօգտագործված արձակուրդային օրերի հատուցումը: Տարեկան արձակուրդի տևողությունը կազմում է 20 աշխատանքային օր, ինչը նշանակում է, որ ամսական աշխատողը կուտակում է 1.67 օր արձակուրդ (20/12):
Վերջնահաշվարկի Կարգ
Աշխատանքային օրենսգրքի 130-րդ հոդվածի համաձայն, վերջնահաշվարկը պետք է կատարվի 5 օրվա ընթացքում ազատման օրվանից հետո: Վերջնահաշվարկում պետք է ներառել աշխատողի չօգտագործված արձակուրդային օրերի հատուցումը:
Վճարման Կարգ
Վճարման ժամանակ պետք է առաջնորդվել Աշխատանքային օրենսգրքի դրույթներով: Վերջնահաշվարկի գումարը պետք է ներառի աշխատողի բոլոր կուտակված եկամուտները, այդ թվում չօգտագործված արձակուրդային օրերի հատուցումը:
# Հաշվարկի Օրինակ
Եթե աշխատողը աշխատել է 12 ամիս, ապա նրան հասանելիք արձակուրդային օրերի թիվը կազմում է 20 օր: Եթե աշխատողը ազատվում է աշխատանքից 6 ամիս աշխատելուց հետո, ապա նրան հասանելիք արձակուրդային օրերի թիվը կազմում է 10 օր (20/12*6):
Եզրակացություն
Աշխատողի ազատման ժամանակ վերջնահաշվարկի կարգը պետք է իրականացվի համաձայն Աշխատանքային օրենսգրքի դրույթների: Կարևոր է հաշվի առնել աշխատողի չօգտագործված արձակուրդային օրերը և դրանք ներառել վերջնահաշվարկում:
